جمعبندی کلی از مباحث فصلهای قبل تربیت فرزند
در آستانه ورود به فصلی که عنوان «بهجای تنبیه» را روی آن گذاشتهایم و قبل از ارائه گامهای آن، لازم است چند نکته مهم را باهم مرور کنیم. والدین عزیزی که از شمارههای گذشته با ما همراه بوده و مطالب را مطالعه کردهاند بهخوبی میدانند که تغییر رفتارها و عادتها در کلام چقدر ساده و در عمل چقدر سخت و پیچیده است.
گاهی حتی یادمان میرود که میخواستیم به روش جدید عمل کنیم یا در جریان انجام روشهای جدید گامها را فراموش میکنیم و یا ناگهان از میانه راه به روشهای قدیم خود برمیگردیم؛ مثالهایی از این موارد در مطالب گذشته تقدیم شده است. اکنون با ذکر تفاوتهایی که این فصل با فصل «همدلی» و «دعوت به همکاری» دارد میخواهیم با اصول کلی آن بیشتر آشنا شویم:
1- در مطالب و تصاویر مربوط به فصول گذشته بهروشنی مشاهده میشود که کل داستان یا واقعه طی مدت کوتاه چنددقیقهای اتفاق افتاده و مدیریتشده یا نشده است؛ اما در این فصل زمان وقایع و داستانها بهمراتب طولانیتر از فصل گذشته است. گاهی چند ساعت و یا چند روز و در بعضی موارد هفتهها اشراف و مدیریت را میطلبد. بدیهی است که اشراف و مدیریت برای چند دقیقه بهمراتب راحتتر و سادهتر از زمانهای طولانی چندروزه است و بیشتر ما در زمانهای طولانی تمرکز و مدیریت باثبات کمتری را میتوانیم داشته باشیم.
2- در فصل «همدلی» کودک دچار برانگیختگی و هیجان بود و در فصل «دعوت به همکاری» والدین دچار همین حالت بودند و بنابراین حداقل یکطرف ارتباط دارای حالت عادی بود. در اینجا با توجه به شرایط پیشآمده هر دو طرف ارتباط، هم والدین و هم کودک دچار هیجان و برانگیختگی هستند. این حالت مدیریت را پیچیدهتر میکند و لازم است برای موفقیت در ارتباط، برنامههای دقیقتر و قابل عمل و اجراتری را ملکه ذهن خود کنیم.
3- با توجه به این نکات، میتوان گفت: تا میتوانیم بهگونهای عمل کنیم که مسائل در فصول «همدلی» و «دعوت به همکاری» حل شود و وارد فصل «بهجای تنبیه» نشویم.
4- موضوعات این فصل با در نظر گرفتن نکات مذکور بهگونهای است که در هر زمان نباید بیشتر از یکی دو موضوع را مدیریت کنیم؛ به عبارتی والدین باید دقیقاً بدانند کدامین مسئله و یا موضوع، دارای اولویت است و چگونه و طی چه مراحلی باید پیگیری و مدیریت شود. حداکثر این موضوعات نیز بیشتر از دو موضوع در یکزمان واحد نباشد چراکه موجب کاهش تمرکز و مدیریت میشود و احتمال موفقیت را در موضوع پایین میآورد.
5- در این فصل ابتدا روشهایی را ارائه خواهیم کرد که محکمتر و جدیتر از روشهای فصل دعوت به همکاری است. در حقیقت همانگونه که در مطالب گذشته اشاره شد چنانچه کودک به دعوت به همکاری، پاسخ مناسب نداد، ما وارد این مقدمات فصل جدید میشویم.
6- در نیمه بعدی فصل جدید، روشی را که تعاملی است و هر دو طرف برای خود نظم و قوانینی را وضع میکنند تقدیم خواهیم کرد.
دکتر امیرمحمد شریف
روزنامه خراسان/خراسان رضوی – مورخ دوشنبه 1393/03/26 شماره انتشار 18711
دیدگاهتان را بنویسید