گامهای لازم برای جلب همکاری کودک
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات. چنانکه در چند شماره اخیر مشاهده کردیم در فصل «بهجای تنبیه» باید گامبهگام و با دقت بیشتری حرکت کرد. گامهای ابتدایی سادهتر و باقدرت کمتری است و انرژی کمتری از ما و کودک میگیرد. بهتدریج گامها قویتر و پیچیدهتر میشود و انرژی بیشتری نیز میخواهد؛ بنابراین توجه جدی به این نکته اهمیت دارد که تا میتوانیم با مدیریت مناسب، مسائل را در همان گامهای اولیه حل کنیم تا انرژی کمتری از ما و کودکمان صرف شود و برای مواقع خاص و پیچیده انرژیمان ذخیرهشده باشد.
نکته مهم دیگر که قبلاً هم به آن اشارهشده است لزوم داشتن دیدگاه و برنامه بلندمدت و طولانیتر در این فصل نسبت به فصلهای قبلی است. اگرچه فصل «بهجای تنبیه» ادامه فصل «دعوت به همکاری» است، ولی در آن فصل لحظات ارتباط و گفتوشنود والدین و کودک در حد دقایق یا چند ساعت بود و موضوع معمولاً خاتمه مییافت. در اینجا گاهی تا چند روز یا هفته زنجیره مسائل ادامه مییابد و به اشراف مناسب و مدیریت نیاز دارد. اکنون با توجه به داستان بیانشده کودک در فروشگاه و نمونههای ارائهشده، بهتر میتوانیم این نکات را درک و دریافت کنیم و آماده کاربرد آنها باشیم. برای یادآوری و آمادگی برای ادامه مباحث مرور مختصری میکنیم بر آنچه اتفاق افتاد. پدر بهاتفاق دختر ششساله خود در یک فروشگاه بزرگ هستند.
بدون شک آنها قبلاً نیز به فروشگاه آمده و مسائلی بین آنها گذشته است. با توجه به آموزههای ارائهشده، میتوان دانست که پدر در مراجعات قبلی باید علاوه بر انجام اصول فصل همدلی، از روشهای مختلف دعوت به همکاری استفاده کرده باشد. حتی در همین مراجعه فعلی نیز روشهای مختلف فصلهای گذشته را باید آزمایش کند و بالاخره چنانچه به نتیجه مناسب نرسید وارد فصل «بهجای تنبیه» شود. در اولین گام این فصل پدر با روش «راهی برای مفید بودن» میگوید: چه خوبه که سه چهار تا گوجهفرنگی برامون برداری! تازه چند تا لیمو هم میخوایم. با ادامه مسئله در گام بعد «نارضایتی شدید خود را اعلام کنید» میگوید: احساس خیلی بدی دارم وقتی میبینم به همهچیز دست میزنی و میدوی! نمیخوام باعث اذیت دیگران بشیم!
در ادامه با ترکیب دو روش «بیان انتظارات» و «امکان انتخاب»میگوید: دویدن ممنوع!! تو میتوانی یا آرام راه بروی و یا توی چرخ بنشینی! خودت تصمیم بگیر. درنهایت پدر از روش «اقدام کنید» استفاده میکند و با قاطعیت میگوید: میبینم تصمیم گرفتهای توی چرخ بنشینی! و همزمان دختر را بلند میکند و درون چرخ خرید قرار میدهد. یادمان باشد که تمام این مراحل را پدر با دقت و گامبهگام مدیریت کرده و نهتنها تنبیه در کار نیست بلکه از سرزنش، تحقیر، توهین و… نیز اجتناب شده است. بدون شک این موفقیت بزرگی برای ماست که بتوانیم لحظهلحظههایی را که با بیتوجهی به خصومت و ناراحتی منجر میشود، با مقداری دقت و مدیریت نهتنها به برنامهای برای رشد و بالندگی تبدیل کنیم بلکه سرمایهای برای آرامش و ارتباط حسنه روزافزونمان باشد. حال با این مرور مختصر و تحلیل کوتاه با آمادگی بیشتری میتوانیم ادامه این داستان و فصل را در شمارههای بعدی پیگیری کنیم.
دکتر امیرمحمد شریف
خراسان رضوی – مورخ دوشنبه 1393/04/23 شماره انتشار 18735
دیدگاهتان را بنویسید