تعامل فکری والدین برای جلب همکاری کودک
در اولین گام مهم و اساسی برای کسب مهارت در فصل «دعوت به همکاری» از سری مطالب تربیت فرزند، از والدین گرامی خواستیم که هرکدام جداگانه، جدول ارائهشده در مطلب گذشته را تکمیل کنند.
درباره آنچه در جدول نوشتهشده است میتوان از زوایای مختلف به بحث و بررسی پرداخت و از دیدگاه روانشناسی، تربیتی، تناسب با شرایط سنی، جایگاه مادری و پدری و … آنها را ارزیابی و انتخاب کرد؛ اما آنچه از همه مهمتر است، این است که با نگاهی به فهرست خویش ببینیم برای هرکدام از بایدها و نبایدهایمان چه میزان بهصرف انرژی وقت نیاز داریم بهعبارتیدیگر کدام کار را میتوان با صرف انرژی وقت کمتر و با سرعت بیشتر انجام داد و به نتیجه رسید؟ بدون شک با توجه به خصوصیات خانوادگی و فردی هرکدام از ما و فرزندانمان بعضی کارها برایمان دشوارتر و بعضی سادهتر است.
گذشتن از بعضی موضوعات برای عدهای ساده و برای عدهای بسیار سخت است. ضمناً وقتی برای یک تغییر برای خود یا کودکمان برنامهریزی میکنیم، میدانیم که شروع از امور سادهتر و زودبازده برای کسب تجربه و مهارت ضرورت دارد. همچنین با کسب موفقیت احساس بهتر و انرژی بیشتری برای ادامه راه خواهیم داشت؛ بنابراین با همان خط کش میزان نیاز بهصرف انرژی وقت، اکنون به فهرست خود نظری میاندازیم و سعی میکنیم پنج اولویت در فهرست بایدها و پنج اولویت در فهرست نبایدها را مشخص کنیم.
همانگونه که اشاره شد اولویت با آنهایی است که انرژی کمتری از ما و فرزندانمان میگیرند و با کمترین وقت و زمان قابلیت تغییر و انجام را دارد. در یککلام هرچه سادهتر و سهلالوصولتر باشد و کمتر آرامش ما و فرزندانمان را بر هم بزند بهتر و برای شروع کار مناسبتر است. حال که اولویتها معلوم و به ترتیب نوشتهشده است والدین با کمک همدیگر فهرستهایشان را نگاه و تحلیل و تبادلنظر کنند.
در این تبادلنظر از بحثهای منطقی و امثال آن اجتناب میشود. نکته اصلی همان خطکش ذکرشده است که آیا این بایدونبایدها، سهل و سریع قابل انجام برای من و کودکم است یا نه؟! اکنون فهرست نهایی هر یک از والدین با این روش برای فصل دعوت به همکاری آمادهشده است. همچنین اگر والدین گرامی در گام اول، فهرست خودشان را با همان مشخصات ذکرشده یکی کنند و پدر و مادر با یک فهرست واحد توافق شده، برنامه را شروع کنند بدون شک با دقت و تمرکز بیشتری امور را مدیریت میکنند و پیش خواهند برد؛ بنابراین والدین دارای یک فهرست مشترک از بایدها و نبایدها میشوند و هردو بهطور مشترک کارها و تغییر شیوهها را انجام خواهند داد. در این شرایط همراهی کودک و پذیرش دعوت به همکاری از سوی او خیلی بیشتر و سریعتر خواهد بود.
دکتر امیرمحمد شریف
روزنامه خراسان/خراسان رضوی – مورخ چهارشنبه 1393/02/24 شماره انتشار 18686
دیدگاهتان را بنویسید