تحلیل یک داستان تربیتی
سلام و سلامتی همراه همیشگیتان.
در مطلب گذشته داستان تجربه یک خانواده در بهکارگیری روشهای جدید را مطرح کردیم. امیدوارم خوانندگان عزیز استفاده کافی را برده و فرصت بررسی و تحلیل آن را یافته باشند. اکنون چند نکته و تحلیل دارای اهمیت در آن تجربه را تقدیم میکنیم.
1- والدین به دلیل مشغلههای فراوان ذهنی و کاری با وجود اطلاع از روش درست، در ابتدا اغلب فرصتها را از دست میدهند. این موضوع عادی است و نباید موجب ناامیدی شود.
2- هر چه تمرینها و بهویژه ایفای نقش را در روش همدلانه جدیتر بگیریم و بیشتر انجام دهیم به همان نسبت از فرصتها بیشتر استفاده میکنیم. مثل رانندگی که بعد از آموزشی مختصر، تا پشت ماشین ننشینیم راننده نمیشویم و هرچه بیشتر و با توجهتر باشیم راننده بهتری خواهیم شد.
3- در یک صحنه واقعی ابتدا باید مسئله یا موضوع تشخیص داده شود و سپس با تحلیل سریع آماده اقدام باشیم. درباره کارهایی که به آنها عادت کردهایم، این موارد ملکه ذهنمان شده است و به سرعت انجام میشود. درباره روشهای جدید هنوز این هماهنگی فکر و کلام و رفتار انجام نشده است و مقداری زمان میبرد. البته با انجام بند دوم این کار سرعت زیادی خواهد یافت.
4- اگر نوع نگاه خود به کودک و زندگیش را تغییر دهیم کمک بسیاری به درک بهتر و افزایش تواناییمان در استفاده از روشها خواهیم کرد. بهعبارتی رویکرد ما به کودک و زندگی او چیست؟ اگر لحظه لحظه زندگی و فرصتهای با هم بودنمان را سرمایهگزاری تربیتی بدانیم و مثل یک کار مهم و سرنوشتساز برای آینده کودک و خانواده به آن نگاه کنیم، رفتار و گفتارمان به همان نسبت تغییر میکند.
5- هر لحظهای که احساس کردیم فرصت از دست رفته است بدانیم که فرصتهای بسیار دیگری را خواهیم داشت. دنیای کودک صاف و زلال است، بهراحتی در عالم بیکینه و پاک کودک امکان حضور و رشد مجدد برایمان فراهم است و این از الطاف و حکمت الهی است.
6- در دنیای واقعی روابط، آماده واکنشها و رفتارهای مختلف و غیر قابل انتظار باشیم. چه خوب است که در ایفای نقش احتمالات مختلف را بررسی و نقش آنها را اجرا کنیم تا در رابطه واقعی کمتر غافلگیر شویم. در تجربه ذکر شده در روز دوشنبه، یک بار در لحظه ورود به اتاق که کودک رویش را بر میگرداند مادر غافلگیر شد و یک بار هم در پایان خوشایند داستان مادر با رفتاری مواجه شد که برایش غیر منتظره بود. بنابراین در دنیای واقعی ارتباط نمیتوان همه چیز را مانند ایفای نقش به صورت دقیق برنامهریزی و اجرا کرد، اما میتوان با دیدگاه کلی و رویکرد رابطه حسنه و همدلی گام به گام ارتباط را مدیریت کرد و پیش رفت.
7- در آغاز هر کار و قدم تربیتی توجه به پروردگار عالم ضمن ایجاد آرامش، یکی از اصول توفیق و نزول برکت الهی است. در اینجا لازم است نیتهای خود را نیز با نگاه الهی هماهنگ و تنظیم کنیم تا انشاءا… برکت روزافزون ارزانیمان شود.
8- در تجربه ارائه شده، احساس لذت والدین از این رابطه جدید و مناسب، در آنها موجب علاقهمندی بیشتر و تداوم بهتر این کار شد؛ بنابراین نکته بسیار مهم این است که والدین نیز در استفاده از این روشها و هر رابطهای با فرزندان باید به لذتبخش بودن آن برای خود دقت کنند. بهعبارتی اگر از رابطه با فرزندمان لذت نبریم آن رابطه تداوم نخواهد داشت.
با آرزوی توفیق و بهروزی
دکتر امیر محمد شریف
روزنامه خراسان/خراسان رضوی – مورخ چهارشنبه 1392/12/21 شماره انتشار 18646
دیدگاهتان را بنویسید