تحلیل تربیتی داستان امیر کوچولو
با سلام و آرزوی بهروزی. امیدوارم داستان امیر و مادرش را خوانده و نکات آن را به یاد داشته باشید. در ادامه ماجرای ارتباط مادر و امیر به قسمت دوم فصل «بهجای تنبیه» رسیدیم. قبل از این قسمت، مادر در آخرین گامها سعی کرده بود تا گامبهگام، بر اساس روشهای فصل حرکت کند. درنهایت وقتی مسئله همچنان باقیمانده بود و باوجود روشهای به کار گرفتهشده، توسط او و امیر حلنشده بود، مادر وارد این قسمت جدید میشود. در اینجا یک فرآیند ارتباطی با محوریت «گفتوشنود مدیریتشده» توسط مادر انجام میشود که گامهای آن را در شماره گذشته شرح دادیم.
حال میخواهیم با شرح بیشتری این گامها را بررسی و دنبال کنیم. امیر به دنبال یک سری از روابط و گفتوشنودهای مختلف و متنوع با مادرش طی چند هفته گذشته سعی کرده است مسئله پیشآمده را حل کند، ولی به دلیل حل نشدن مسئله دچار یک آشفتگی و برانگیختگی شده است. احساس خوبی نسبت به مادر، مسئله و حتی خودش ندارد. در چنین شرایطی نهتنها آماده گفتوشنود درباره موضوع نیست بلکه حتی ممکن است بیشتر ناراحت شده و با برخوردهای تند کودکانه و پرخاشگری جواب دهد. مادر که بهعنوان «مدیر ارتباط» با این حالت امیر آشناست در اولین گام «درباره احساسات و نیازهای کودک صحبت کنیم» سعی میکند یخ این رابطه را بشکند.
در این حالت میتواند بگوید: داشتم فکر میکردم چقدر سخته موقع بازی از دوستات جدا بشی! یا فکر کنم شاید برای تو مشکل باشه همبازی کنی و هم به وقت و ساعت توجه داشته باشی! و یا کار راحتی نیست آدم هم مشغول بازی باشه و هم حواسش به ساعت و آمدن بهموقع به خونه باشه.
این جملات چون از جنس حس و دنیای افکار کودک است و او احساس همدلی و همراهی میکند نقش بسیار مؤثری در ذوب شدن یخ رابطه و نزدیک شدن فضای ارتباط دارد. امیر ممکن است با یک یا چند جمله اینگونه و مشابه برای ادامه گفتوگو روی خوش و اشتیاق نشان دهد. البته گاهی دیدن روی خوش و اشتیاق کودک در بعضی از موضوعات ممکن است تا چند روز هم طول بکشد. مدیر ارتباط و والدین در اینگونه موارد لازم است صبوری و حوصله لازم به خرج دهند و تا این حالت که آن را «گشودگی برای ارتباط» مینامیم به وجود نیامده، وارد گام بعدی نشوند. وقتی این حالت گشودگی که از حس اشتیاق و علاقهمندی کودک به ادامه گفتوگو درک میشود، پیدا شد میتوانیم گام بعدی را انجام دهیم. «در مورد احساسات و نیازهای خود صحبت کنید» در شماره آینده به بررسی گامهای بعدی و چگونگی انجام آن خواهم پرداخت.
دکتر امیرمحمد شریف رضویان
روزنامه خراسان/خراسان رضوی – مورخ چهارشنبه 1393/06/05 شماره انتشار 18769
دیدگاهتان را بنویسید