بررسی کوتاه روشهای جلب همکاری فرزند
در مطلب گذشته جملاتی را در قالب پنج روش پیشنهادی برای فصل «دعوت به همکاری» تقدیم کردیم. امیدواریم والدین گرامی فرصت بررسی و تحلیل نقاط ضعف و قوت آنها را یافته و همچنین این روشها را با شیوه برخورد و ارتباط خودشان با کودک مقایسه و بررسی کرده باشند. اکنون میخواهیم بررسی کوتاهی بر روشهای ارائهشده داشته باشیم و تا حدی با نقاط ضعف و قوت آنها بیشتر آشنا شویم.
روشن است که روش یادداشت اگرچه در بسیاری از موضوعات کاربرد مؤثری دارد ولی در ماجرای خاص ما ضعیفترین است. دلیل اصلی آن نیز شرایط مکان و زمان در رابطه با این موضوع است. در دیگر روشها میتوان گفت که قویترین آنها در رابطه با این موضوع با توجه به سابقه و تکراری بودن روش «بیان مطلب با یک کلمه» و «صحبت کردن درباره احساس خود» است. بههرحال همانگونه که چندین بار یادآوری شده است برای درک بهتر این موارد ضمن داشتن حداقل اطلاعات، میزان کافی از تمرین بهویژه ایفای نقش ضرورت دارد.
ایفای نقش، مهارتها را افزایش میدهد و با بالا بردن سرعت عمل و تفکر، ما را برای ورود به دنیای واقعی و روابط با کودکمان آمادهتر میکند. بهتدریج با این آمادگی میتوانیم ترکیبی از روشها را نیز داشته باشیم و همچنین بامهارت و استادی مناسب آنها را به کاربندیم. ضمناً کمک مؤثری میکند که باوجود استفاده از چند روش محدود، ظاهر کار، جملات و رفتارهایمان تکراری و ملالآور نیز نباشد.
بهعنوانمثال در داستان فرضی حوله خیس میتوانم باحالتی نسبتاً خونسرد بگویم «حوله خیس روتختی ما را خیس میکند» و یا میتوانم دو روش را باهم ترکیب کنم و بگویم «حولهتر را باید آویزان کرد» درصورتیکه او در حال انجام کار خود بوده و یا در رؤیایش غرق است و حرف ما به گوش و مغزش نمیرسد، میتوانم با صدای بلندتری با ذکر نام فرزند بگویم «…، حوله» اگر بازهم ترتیب اثر نداد و من احساس کردم عصبانیتم در حال شدت گرفتن و انفجار است با صدای بلندتری میگویم «…، اصلاً دلم نمیخواد روی تخت خیس بخوابم، حوله» و یا در عوض بلند کردن صدا و بیان آن جمله، میتوانم از یادداشتی استفاده کنم و آن را مثلاً روی کتاب یا رایانهای که او را مشغول ساخته بگیرم یا بگذارم. «حوله خیس روی تختم، واقعاً مرا عصبانی میکند» و ….
دکتر امیرمحمد شریف
روزنامه خراسان/خراسان رضوی – مورخ چهارشنبه 1393/02/17 شماره انتشار 18681
دیدگاهتان را بنویسید