پنجرهای رو به دنیای پر رمز و راز تربیت فرزند
«پیش از این که پدر شوم، نزدیک به 20 سال در زمینه روانشناسی رشد، فعالیت و زندگی هیجانی کودکان را مطالعه میکردم. اما تنها وقتی دخترم به دنیا آمد به واقعیت حقیقی رابطه والد-کودک پی بردم. من نیز مانند بسیاری از والدین نمیتوانستم شدت احساسی را که به فرزندم خواهم داشت تصور کنم. نمیدانستم وقتی برای نخستین بار لبخند زدن، حرف زدن و کتاب خواندن میآموزد چقدر هیجان زده خواهم شد و نه پیشبینی کرده بودم که چقدر صبر و حوصله و توجه برای او لازم است. از سویی میخواستم تمام احساس و توجهم را به او بدهم و از سوی دیگر برایم عجیب بود که گاهی احساس ناتوانی، شکست، دلسردی و ضعیف بودن میکنم. وقتی رفتار نامطلوبی از او سر میزد دلسرد میشدم…»
این مقدمه که سخنان یکی از روانشناسان برجسته خارجی بود را پیش در آمد بحث قرار دادیم تا پنجرهای به دنیای تربیت فرزند بگشاییم. دنیایی پر از رمز و راز که حتی متخصصان را به حیرت واداشته است و در عین حال جذاب و شیرین که دل هر انسانی را میرباید و البته باید اذعان کرد که همین رمز و رازها و نیز جذابیت و شیرینیها در بسیاری از اوقات ما را از تفکر و رفتارهای مناسب و ارتباط حسنه باز میدارد.
ذهن اغلب ما پر از اندیشهها و خاطراتی است که از کودکی خویش درباره چگونگی ارتباط با فرزندان داشتهایم و اینکه والدین خوب و ایدهآل باشیم. مدتها قبل از تشکیل خانواده به آن اندیشیدهایم و میتوان به راحتی به یاد آورد که هر گاه رفتار والدینمان را نامناسب مییافتیم در ذهنمان از والدگری و پدر و مادر شدن خودمان تصور ایدهآلی میکردیم که لبریز از برخوردهای همدلانه،آرامشبخش و دلنشین با فرزندمان بود و…
با تولد اولین فرزند با کمال تعجب شاهد رنگ باختن تفکرات و کارایی اندیشههای شیرین و زیبایمان میشویم که جای خود را به پیچیدگیهای ارتباط میدهد و به تدریج مسائل و دغدغههای بغرنج جانشین آنها میشود که بهویژه از زمان ورود فرزندان به عرصه ارتباطهای اجتماعی حساستر و پیچیدهتر میشود و والدین را به عرصه یأس و ناتوانی میکشاند.
در این مجال مختصر میخواهیم گام به گام با روشها، راهکارها و مهارتهایی آشنا شویم که ما را در شناخت روابط مناسب با فرزندانمان یاری کند، از حجم مسائل به وجود آمده بکاهد و آنها را مسائلی قابل تحلیل و حل کند. چهارشنبه در اولین گام میخواهیم با شیوه نگرش خود به فرزندان و نیز لحظه لحظه رفتارمان با آنها،که به معنای سبک فرزندپروری مطرح میشود آشنا شویم تا با شناخت جایگاه فعلی خویش گامهایی استوار و محکم در مسیر بهبود روابط و در ک متقابل والدین و فرزندان برداریم و محیط خانواده را به محلی برای آرامش، مودت و رحمت تبدیل کنیم.
دکتر امیر محمد شریف
دیدگاهتان را بنویسید